Łupież pstry to grzybicza infekcja, wywołana przez grzyba Malassezia furtur. Do najczęściej spotykanych objawów choroby należą odbarwienia skórne i łuszczące się suche plamy (plamki.net.pl), często o zaczerwienionych brzegach. Wiedz, że miejsc zajętych przez pasożyta nie da się opalić, ponieważ drożdżak bytuje w melanocytach – komórkach barwnikowych, odpowiadających za wytwarzanie melaniny, czyli pigmentu, który nadaje skórze pięknego brązowego odcienia, po ekspozycji na słońce. Z uwagi na ten fakt, łatwo pomylić grzybicę z nabytym bielactwem. Zwykle choroba obejmuje skórę klatki piersiowej, pleców, ramion, szyi, czasem głowy.

ZAPOBIEGANIE I LECZENIE

Wiedz, że niełatwo jest pozbyć się grzyba z rodzaju Malassezia. Leczenie może trwać latami i nie przynosić pożądanych rezultatów. Naturalnie, lepiej jest zapobiegać niż leczyć. W celach protekcyjnych należy często prać pościel, ubrania, ręczniki, a następnie prasować, gdyż tylko wysoka temperatura jest w stanie zabić pasożyta. Tak czy tak, w aptekach dostępne są różnego rodzaju środki, które pomogą rozprawić się z niechcianym gościem. Najlepsza maść na łupież pstry bez recepty zawiera siarczek selenu, ketokonazol lub pirytion cynku. Wszystkie spośród wymienionych związków, stymulują rozwój drożdżaków i regulują mikroflorę skóry, przez co przyczyniają się do ograniczenia ilości mikroorganizmów, jakie sprzyjają rozwojowi grzyba. Takie składniki możemy też znaleźć w balsamach, kremach, żelach i innych kosmetykach do pielęgnacji ciała, które dostaniemy w aptece czy drogerii. Warto je wypróbować i stosować również po zakończonej terapii. Standardowa maść na lupież pstry tworzona jest na bazie mikonazolu lub terbinafiny. Środek należy aplikować raz na 2 tygodnie. Gdy, po 4 tygodniach nie zauważymy zmian, należy udać się dermatologa. Celem diagnostyki, lekarz użyje specjalnej lampy Wooda, w której świetle, skóra osoby zainfekowanej wykazuje zdolność do fluorescencji. Wynika to stąd, że grzyb wytwarza indolowe związki – pochodne tryptofanu, które świecą. Poza tym, pod standardowym mikroskopem widoczne są strzępki bądź zarodniki. Po dokładnym obejrzeniu i analizie, dermatolog powinien przepisać określone leki na łupież pstry – doustne i działające miejscowo.